Alkaliniteit
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Alkaliniteit is het vermogen van een waterige oplossing om zuren te neutraliseren, en wordt in de bouw, met name bij beton, uitgedrukt in een pH-waarde.
Omschrijving
In de bouwkunde, en dan vooral bij beton, speelt alkaliniteit een belangrijke rol. Uitgehard beton heeft van nature een hoge alkaliniteit met een pH-waarde die varieert tussen 12 en 14. Deze alkalische omgeving is cruciaal voor de bescherming van wapeningsstaal tegen corrosie. Door de hoge pH-waarde vormt zich een passiveringslaag rond het staal, die roesten tegengaat. Deze beschermende laag blijft intact zolang de pH-waarde van het beton boven circa 9 blijft. Wanneer de alkaliniteit afneemt, bijvoorbeeld door carbonatatie (reactie met CO2 uit de lucht), kan de pH dalen en de passiveringslaag verdwijnen, wat leidt tot corrosie van de wapening.
Alkaliniteit in water wordt voornamelijk veroorzaakt door de aanwezigheid van stoffen zoals bicarbonaten, carbonaten en hydroxiden. Deze stoffen kunnen zuren neutraliseren en helpen zo de pH-waarde stabiel te houden. Alkaliniteit meet dus niet hoe zuur of basisch water is (dat is de pH), maar het buffercapaciteit om pH-veranderingen tegen te gaan.
Alkaliniteit meten
Alkaliniteit in water kan gemeten worden door middel van titratie met een sterk zuur tot een bepaald pH-eindpunt. Dit kan zowel in het veld als in het laboratorium gebeuren. De meting wordt beïnvloed door de aanwezigheid van verschillende ionen zoals bicarbonaten, carbonaten en hydroxiden.
Vergelijkbare termen
pH-waarde
Gebruikte bronnen: