Waterdamp
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Waterdamp is water in gasvormige fase en een belangrijk bestanddeel van de luchtvochtigheid, zowel binnen als buiten gebouwen.
Omschrijving
Waterdamp ontstaat wanneer water verdampt, bijvoorbeeld door verwarming of natuurlijke processen. In de bouwkunde is het een cruciaal aandachtspunt binnen de bouwfysica, omdat het bij temperatuur- en drukverschillen kan leiden tot dampdiffusie en condensatie in bouwconstructies. Condensatie kan schimmelvorming, houtrot en schade aan bouwmaterialen veroorzaken, evenals een vermindering van de isolatiewaarde. Het beheer van waterdamp in constructies is daarom essentieel voor het voorkomen van bouwschade en het waarborgen van de levensduur van een gebouw.
Dampdiffusie en condensatie
Waterdamp beweegt zich van zones met een hoge dampconcentratie (hoge dampspanning) naar zones met een lagere concentratie. Dit verschijnsel wordt waterdampdiffusie genoemd. Verschillen in temperatuur of relatieve vochtigheid van de lucht aan weerszijden van een constructie veroorzaken dit drukverschil. Wanneer warme, vochtige lucht afkoelt in een constructie, kan de waterdamp condenseren tot vloeibaar water. Dit gebeurt wanneer de relatieve vochtigheid 100% bereikt en de lucht verzadigd raakt en niet meer waterdamp kan opnemen.
Beheer van waterdamp in bouwconstructies
Om problemen met waterdamp en condensatie in bouwconstructies te voorkomen, worden verschillende maatregelen toegepast. Een veelvoorkomend principe is dat de constructie aan de binnenzijde dampremmend en aan de buitenzijde dampopen is. Dit helpt om de isolatie te beschermen tegen vocht vanuit de binnenruimte. Vochtregulerende materialen die condenswater kunnen opnemen en transporteren, kunnen ook bijdragen aan een gezond binnenklimaat en het voorkomen van schade. Luchtdicht bouwen is eveneens belangrijk om te voorkomen dat vochtige binnenlucht via kieren en naden in de constructie terechtkomt.
Vergelijkbare termen
Condensatie
Gebruikte bronnen: