Warmtekrachtcentrale
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een warmtekrachtcentrale (WKC) of warmtekrachtkoppeling (WKK) is een installatie die tegelijkertijd elektriciteit en bruikbare warmte produceert uit een enkele energiebron.
Omschrijving
Bij warmtekrachtkoppeling (WKK) worden warmte en elektriciteit in één proces opgewekt, in tegenstelling tot gescheiden productie. Dit leidt tot een efficiënter gebruik van de brandstof, zoals aardgas, biogas, stortgas, biomassa, of tegenwoordig ook waterstof. De restwarmte die vrijkomt bij de productie van elektriciteit wordt nuttig toegepast voor bijvoorbeeld verwarming van gebouwen (stadsverwarming), kassen in de glastuinbouw of industriële processen. Het benutten van deze restwarmte verhoogt het totale rendement van de energieproductie en kan leiden tot aanzienlijke besparingen op energiekosten en een lagere CO2-uitstoot vergeleken met gescheiden opwekking.
Toepassingen
Warmtekrachtkoppeling is met name voordelig in sectoren met een constante vraag naar zowel warmte als elektriciteit, zoals bij productieprocessen, in ziekenhuizen, en binnen stedelijke verwarmingssystemen (stadsverwarming). Ook in de glastuinbouw wordt WKK veel toegepast, waarbij de geproduceerde warmte en zelfs de CO2 uit de rookgassen worden benut voor de groei van gewassen.
Typen en brandstoffen
Er bestaan verschillende typen WKK-installaties, variërend in grootte van micro-WKK voor woningen tot grote warmtekrachtcentrales voor industriële toepassingen of stadsverwarming. De installaties kunnen op diverse brandstoffen werken, waaronder fossiele brandstoffen zoals aardgas en stookolie, en hernieuwbare bronnen zoals biogas, biomassa, stortgas en waterstof.
Vergelijkbare termen
Cogeneratie
Gebruikte bronnen: