Warmtedrager

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

Een warmtedrager is een vloeistof of gas dat warmte transporteert van een warmtebron naar een afgiftesysteem in een verwarmings- of koelsysteem.

Omschrijving

Warmtedragers zijn essentieel voor het efficiënt verplaatsen van thermische energie. Ze worden gebruikt in diverse installaties, zoals centrale verwarmingssystemen, warmtepompen en warmtenetten. Water is een veelgebruikte warmtedrager vanwege de goede warmtecapaciteit en beschikbaarheid. In systemen waar bevriezing een risico is, worden vaak mengsels van water met glycol gebruikt, zoals ethyleenglycol of propyleenglycol, die dienen als antivries. Stoom wordt met name toegepast in industriële processen waar hoge temperaturen vereist zijn. Minerale olie kan ook als warmtedrager dienen, bijvoorbeeld in zonnecollectorinstallaties die hoge temperaturen bereiken. De keuze van de warmtedrager hangt af van factoren zoals het benodigde temperatuurbereik, de efficiëntie van warmteoverdracht en de omgevingsomstandigheden.

Toepassingen en soorten

Warmtedragers worden ingezet in diverse systemen voor het verwarmen en koelen van gebouwen en processen. Voorbeelden zijn centrale verwarmingssystemen met radiatoren of vloerverwarming, en warmtepompsystemen die warmte onttrekken aan bijvoorbeeld bodem, lucht of water. In gesloten bodemenergiesystemen wordt vaak een water-glycolmengsel als warmtedrager gebruikt om warmte uit de bodem te transporteren. Open bodemenergiesystemen benutten grondwater direct als warmtedrager. Stoom wordt veel toegepast als warmtedrager in industriële processen waar een breed scala aan toepassingen is. Naast water en glycolmengsels worden ook speciale vloeistoffen zoals thermische olie gebruikt, met name in zonnecollectoren waar hoge temperaturen kunnen optreden.

Materialen en samenstelling

Gangbare warmtedragers zijn water, glycolmengsels en stoom. Water is effectief, maar kan in combinatie met zuurstof corrosief werken en bevriezen bij lage temperaturen. Glycolmengsels, zoals die op basis van ethyleenglycol of propyleenglycol, worden gebruikt om bevriezing te voorkomen en corrosie tegen te gaan door toevoeging van corrosieremmers. Ethyleenglycol heeft goede warmteoverdrachtseigenschappen, maar propyleenglycol wordt soms als toxicologisch veiliger beschouwd voor toepassingen in de buurt van voedingsmiddelen. Minerale olie kan eveneens als warmtedrager fungeren en is bestand tegen hoge temperaturen.

Vergelijkbare termen

Warmtewisselaar

Gebruikte bronnen: