Verticaal
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
In de bouwkunde verwijst 'verticaal' naar de richting die loodrecht op een horizontaal vlak staat, vaak samenvallend met de richting van de zwaartekracht.
Omschrijving
Verticaliteit is een belangrijk concept in de bouwkunde, zowel constructief als architectonisch. Constructief dragen verticale elementen zoals stijlen of staanders in een geraamte bij aan de stabiliteit van een gebouw. In het ontwerp kan verticaliteit worden benadrukt door bijvoorbeeld hoge ramen of torens om een gevoel van hoogte en opwaartse beweging te creëren. Verticale lijnen en vlakken zijn dominant aanwezig in gebouwen met sterke verticaliteit. Bij het intekenen van bouwkundige elementen, zoals bij aanzichten, worden de verticale elementen van een gebouw in projectie weergegeven.
Toepassingen in de Bouw
Verticale elementen zijn essentieel in diverse bouwtoepassingen. Zo zijn stijlen het verticale deel van een geraamte of kozijn. Bij deuren worden deze stijlen ook wel deurposten genoemd. In de grondmechanica wordt verticale belasting op de ondergrond bestudeerd, waarbij de beddingsconstante de verhouding aangeeft tussen deze belasting en de daaruit voortvloeiende zakking. Verticale drainage is een methode om grondwater versneld af te voeren door verticale drains in de bodem aan te brengen. Ook bij het meten van vrije doorgangshoogtes, bijvoorbeeld bij deuropeningen, wordt gemeten in verticale richting.
Vergelijkbare termen
Horizontaal
Gebruikte bronnen: