Verdikking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een verdikking in de bouwkunde is een plaatselijke toename in omvang of massa van een constructieonderdeel, bedoeld om de sterkte of stabiliteit te vergroten.
Omschrijving
Verdikkingen worden in bouwconstructies toegepast om specifieke punten te versterken waar extra draagkracht of weerstand tegen krachten nodig is. Dit kan voorkomen in diverse constructiedelen zoals funderingen, balken of wanden. Door een verdikking wordt de belasting beter verdeeld en het risico op bezwijken, scheurvorming of doorbuiging verminderd. Verdikkingen kunnen worden gerealiseerd door het plaatselijk toevoegen van materiaal, zoals beton, of door de vorm van het element aan te passen. Een voorbeeld is een verdikte rand bij een funderingsplaat voor extra stabiliteit, of een verdikking onder kolommen of dragende muren om de druk op de ondergrond te spreiden. Bij balken kan een verdikking nodig zijn op plekken met hoge buigende momenten of schuifkrachten.
Toepassingen en materialen
Verdikkingen worden in de bouwkunde breed toegepast. Naast funderingen en balken komen ze ook voor in andere constructies. Bijvoorbeeld bij schroefpalen waar een verdikking kan zorgen voor extra grondverdringing en daarmee meer draagkracht. Ook bij prefab betonelementen, zoals keerwanden, kan een verdikking aan de onderzijde dienen als stootrand en bescherming bieden. Voor het realiseren van verdikkingen kunnen verschillende materialen worden gebruikt, afhankelijk van de toepassing en de krachten die moeten worden opgevangen. Cementgebonden mortels of spuitbeton kunnen worden ingezet voor het herstellen, versterken of aanbrengen van verdikkingen aan betonconstructies.
Vergelijkbare termen
Verzwaring
Gebruikte bronnen: