Velling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een velling is een afschuining aan de rand van een bouwkundig element, vaak toegepast bij houten planken of balken.
Omschrijving
Vellingkanten zijn afgeschuinde zijden van planken of balken, meestal onder een hoek van 45 graden. Wanneer twee planken met een vellingkant aan elkaar worden geplaatst, ontstaat een V-vormige naad of groef. Deze afwerking wordt gebruikt voor zowel functionele als esthetische doeleinden. Functioneel kan een vellingkant helpen om kleine onregelmatigheden of kieren tussen de planken minder zichtbaar te maken. Esthetisch geeft het een duidelijke belijning en kan het de individuele planken accentueren, wat zorgt voor een bepaalde uitstraling, bijvoorbeeld bij dakbeschot of vloerdelen. De grootte van de velling kan variëren, van een microvelling (kleiner dan 2 mm) tot een standaardvelling (vanaf 2 mm).
Toepassingen van vellinghout
Vellinghout, oftewel hout voorzien van een vellingkant, wordt in de bouw en interieurafwerking voor diverse doeleinden gebruikt. Veelvoorkomende toepassingen zijn onder andere dakbeschot, wandbekleding, schuttingen, afscheidingen, en als vloerdelen. Bij vloeren kan een vellingkant, zoals een 2-zijdige (alleen aan de lange zijden) of 4-zijdige (rondom) velling, het 'werken' (krimpen of uitzetten) van het hout minder opvallend maken. Ook bij gevelbekleding en constructieve elementen zoals balken kan een velling worden toegepast voor zowel een nette afwerking als om beschadiging van scherpe hoeken te voorkomen.
Vergelijkbare termen
Afschuining
Gebruikte bronnen: