Tong-en-groefverbinding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een tong-en-groefverbinding is een houtverbinding waarbij een uitstekende rand (tong of messing) van het ene deel in een uitsparing (groef of ploeg) van het andere deel past om delen over de lengte met elkaar te verbinden.
Omschrijving
Deze verbindingstechniek wordt veel toegepast in de bouw en houtbewerking, onder andere voor vloerdelen, wandpanelen en plafondplaten. Bij deze verbinding heeft het ene deel een uitstekende 'tong' (ook wel 'messing' of 'veer' genoemd) over de volle lengte aan één zijde, en het andere deel een 'groef' (ook wel 'ploeg' genoemd) aan de tegenoverliggende zijde. Door de tong in de groef te schuiven, ontstaat een stevige en vaak naadloze verbinding. Naast massief hout wordt deze verbinding ook gebruikt bij plaatmateriaal zoals OSB en underlayment. Er bestaat zowel een vaste veer (waarbij de tong integraal deel is van het materiaal) als een losse veer, waarbij een apart stukje (vaak hardhout) in twee groeven wordt gelijmd.
Toepassingen
Tong-en-groefverbindingen worden veel gebruikt voor diverse toepassingen in de bouw. Voorbeelden hiervan zijn houten vloerdelen, vellingdelen voor gevelbekleding of dakbeschot, wanddelen en plafondafwerking. Ook bij plaatmateriaal zoals OSB en underlayment wordt deze verbinding toegepast voor constructieve doeleinden zoals vloeren, daken en wanden.
Vergelijkbare termen
Pen-en-gatverbinding
Gebruikte bronnen: