Textuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Textuur is de waarneembare oppervlaktestructuur van een materiaal, vaak beschreven met termen als glad, ruw of korrelig.
Omschrijving
Textuur verwijst naar het uiterlijk en gevoel van het oppervlak van een materiaal. Het omvat de fysieke kenmerken die zichtbaar en/of tastbaar zijn. In de bouw speelt textuur een belangrijke rol bij de keuze van materialen en afwerkingen. Het beïnvloedt niet alleen de esthetiek van een gebouw of object, maar kan ook functionele eigenschappen hebben, zoals het verminderen van slipgevaar bij ruwe oppervlakken. Textuur kan zowel van nature aanwezig zijn in een materiaal, zoals de nerven in hout of de korrel in natuursteen, als aangebracht worden door bewerkingen zoals wassen, zuren, stralen, polijsten, boucharderen, frijnen of frezen.
Verschil met tactiliteit
Naast textuur wordt in de architectuur ook de term tactiliteit gebruikt. Waar textuur zich richt op de waarneembare oppervlaktestructuur, gaat tactiliteit dieper in op hoe een materiaal aanvoelt en de gewaarwording die het aanraken teweegbrengt. Tactiliteit omvat aspecten als gladheid, soepelheid, zachtheid en warmte, en de emotie die het materiaal oproept bij aanraking.
Textuur in verschillende toepassingen
Textuur is zichtbaar in diverse bouwmaterialen en toepassingen. Bij metselwerk dragen de oneffenheden van de baksteen en het voegwerk bij aan de textuur. Bij beton kan textuur worden gecreëerd door mallen of door bewerking van het oppervlak, wat resulteert in texturen variërend van spiegelglad tot ruig. Natuursteen heeft een natuurlijke textuur die afhangt van de samenstelling en bewerking. Ook bij gevelbekleding en zelfs in de afwerking van verlichtingsarmaturen, speelt textuur een rol in het uiterlijk.
Vergelijkbare termen
Afwerking
Gebruikte bronnen: