Sluiskolk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De sluiskolk, ook wel schutkolk of sluiskamer genoemd, is de afgesloten ruimte tussen de sluisdeuren van een schutsluis waarin schepen worden gebracht om het waterpeil aan te passen.
Omschrijving
Een schutsluis maakt scheepvaart mogelijk tussen waterwegen met verschillende waterstanden. De sluiskolk is hierbij het cruciale onderdeel. Schepen varen de kolk in, waarna de deuren sluiten. Door water in de kolk te laten stromen (nivelleren via inlaatconstructies zoals rinketten of riolen) of eruit te laten lopen, wordt het waterniveau in de kolk gelijk gemaakt aan het niveau van het water aan de andere zijde van de sluis. Zodra de waterstanden gelijk zijn, opent de andere deur en kan het schip de sluis verlaten. De afmetingen van de sluiskolk bepalen mede welke schepen erdoor kunnen varen (CEMT-klasse). De wanden van een sluiskolk kunnen van diverse materialen zijn, zoals beton, metselwerk of basalt. Bij langere sluiskolken kan een middendeur aanwezig zijn om de kolk te verdelen, waardoor kleinere schepen efficiënter geschut kunnen worden.
Synoniemen
De sluiskolk staat ook bekend als schutkolk, sluiskamer of schutkamer. In het zuidelijke taalgebied wordt soms ook de term 'sas' gebruikt als synoniem voor sluiskolk. Een ongebruikelijk woord voor sluiskolk is 'sluisbekken'.
Onderdelen
Belangrijke onderdelen die gerelateerd zijn aan de sluiskolk zijn onder andere de sluisdeuren aan weerszijden, de sluishoofden (waarin de deuren zijn opgehangen), de drempel (waar de deur op rust in gesloten toestand), en systemen voor het in- en uitlaten van water, zoals rinketten (schuiven in deuren) of riolen (buizen in de wanden). Ook de kolkwanden, de muren van de sluiskolk, zijn een essentieel onderdeel.
Gebruikte bronnen: