Schalie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Schalie is een fijnkorrelig, gelaagd sedimentair gesteente dat hoofdzakelijk bestaat uit slib en kleimineralen en de eigenschap heeft om gemakkelijk langs dunne lagen te splijten.
Omschrijving
Schalie ontstaat door de afzetting en verdichting van fijne deeltjes zoals slib en klei in wateromgevingen met weinig stroming, zoals meren, lagunes, rivierdelta's of op het continentaal plat. Onder invloed van de druk van jongere sedimentlagen worden de kleimineralen evenwijdig aan elkaar gedrukt, wat resulteert in de kenmerkende gelaagdheid of laminatie en de splijtbaarheid van het gesteente. Deze splijtbaarheid is een belangrijk onderscheidend kenmerk ten opzichte van kleisteen. Schalie kan variëren in kleur, afhankelijk van de aanwezige mineralen en organisch materiaal. Zwarte schalie bevat bijvoorbeeld meer dan één procent koolstofhoudend materiaal. Schalie kan ook fossielen bevatten.
Toepassingen
Schalie kent diverse toepassingen. Het wordt gebruikt als grondstof in de keramische industrie voor de productie van bakstenen, tegels en aardewerk. Gemalen en verhit schalie wordt samen met kalksteen gebruikt bij de productie van cement. In plaatvorm kan schalie op kleine schaal toegepast worden voor dakbedekking en gevelbekleding, en soms ook als vloertegels.
Verwante Gesteenten
Schalie wordt vaak verward met leisteen. Echter, leisteen is een metamorf gesteente dat gevormd wordt uit kleirijk sediment, zoals schalie of kleisteen, onder hogere druk en temperatuur. Leisteen is nog compacter dan schalie en de splijting wordt veroorzaakt door een foliatie van mica's, niet alleen door de oorspronkelijke gelaagdheid.
Vergelijkbare termen
Leisteen
Gebruikte bronnen: