Ringdeuvel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een ringdeuvel is een (meestal) stalen of aluminium ring die wordt gebruikt in houtconstructies om belasting tussen twee verbonden platen of balken over te brengen, vaak in combinatie met een bout.
Omschrijving
Ringdeuvels worden toegepast in houtverbindingen, met name bij gelamineerde spanten of vakwerkspanten. De ring wordt geplaatst in voorgefreesde ronde groeven in de te verbinden houten delen. Een bout of draadeind met moeren perst de platen op elkaar, terwijl de ringdeuvel zorgt voor de overdracht van de belasting. De ring heeft vaak een onderbreking, een zogenaamd tongslot, waardoor het werken van het hout kan worden gevolgd. Soms is de ring taps toelopend voor een strakkere passing. Er bestaan stalen en speciale aluminium ringdeuvels. Bij het gebruik van meerdere ringdeuvels zijn minimale randafstanden en afstanden tussen de deuvels van belang.
Toepassing en gerelateerde normen
Ringdeuvels worden veelal toegepast bij het verbinden van delen van een gelamineerde spant of een vakwerkspant. De verbindingen in zware houten portalen kunnen bijvoorbeeld worden uitgevoerd met ringdeuvels. In tegenstelling tot bij een plaatdeuvel, heeft de bout bij een ringdeuvel doorgaans geen dragende functie; deze dient primair voor het klemmen van de delen op elkaar. De Europese norm NEN-EN 13271 behandelt de karakteristieke sterkte en stijfheid van onder andere ringdeuvelverbindingen in hout. NEN-EN 14545 en NEN-EN 14592 specificeren eisen voor verbindingsmiddelen in dragende houtconstructies, waaronder ringdeuvels.
Vergelijkbare termen
Deuvel
Gebruikte bronnen: