Rietbouw
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Rietbouw is een traditionele bouwmethode waarbij riet voornamelijk als dakbedekking wordt toegepast, maar tegenwoordig ook in gevels en andere bouwdelen kan worden gebruikt.
Omschrijving
Rietbouw maakt gebruik van eenjarig riet, dat in dikke lagen op een dakconstructie wordt aangebracht. Traditioneel gebeurde dit op latten met een open constructie, wat zorgde voor ventilatie, maar minder goed isoleerde en tochtgevoelig was. Tegenwoordig wordt vaker een gesloten schroefdakconstructie toegepast, die beter voldoet aan de moderne eisen voor isolatie en brandveiligheid. Rietbouw vereist specifiek vakmanschap voor het correct verwerken en onderhouden van het riet. Hoewel riet van oudsher veel in Nederland werd toegepast vanwege de aanwezigheid van watergebieden, wordt riet voor dakbedekking tegenwoordig ook geïmporteerd.
Constructiemethoden
Bij rietbouw onderscheidt men veelal twee constructiemethoden voor daken: de traditionele open constructie en de modernere gesloten schroefdakconstructie. De open constructie, waarbij het riet op latten wordt gebonden, biedt goede ventilatie maar mindere isolatie. De gesloten schroefdakconstructie, waarbij het riet op een dichte ondergrond wordt geschroefd, levert een hogere isolatiewaarde en brandveiligheid, en voldoet beter aan de huidige bouweisen.
Eigenschappen en aandachtspunten
Een essentieel aspect bij rietbouw is het droog houden van het riet om de levensduur te waarborgen. Dit vereist bij een gesloten constructie de toepassing van een dampremmende folie aan de binnenzijde. Rieten daken hebben een karakteristieke uitstraling en worden gewaardeerd voor zowel renovatie als nieuwbouw. De levensduur van natuurrieten dakbedekking is doorgaans twintig tot dertig jaar.
Gebruikte bronnen: