Reliëfrijk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een oppervlak is reliëfrijk wanneer het aanzienlijke hoogteverschillen of textuur vertoont, waardoor het niet vlak is.
Omschrijving
Reliëf in de bouw verwijst naar de verhevenheid of het uitsteken van een voorstelling boven of onder een plat vlak, of naar natuurlijke oneffenheden in een oppervlak. Het creëren van reliëf in bijvoorbeeld een gevel kan zorgen voor dieptewerking en schaduw, wat bijdraagt aan de architectonische uitstraling van een gebouw. Dit kan bereikt worden door diverse technieken en materialen, zoals het bewerken van natuursteen, het toepassen van specifieke wandafwerkingen zoals stucwerk met textuur, of door het gebruik van uitspringende geveldelen zoals risalieten. De mate van reliëf kan variëren, van laag (bas-reliëf) tot hoog (haut-reliëf), en beïnvloedt sterk de visuele perceptie en de interactie met licht en schaduw op een oppervlak.
Toepassingen en materialen
Reliëf wordt in de bouw toegepast om gevels, muren en andere oppervlakken een esthetisch en dynamisch karakter te geven. Dit kan door middel van traditionele methoden zoals beeldhouwwerk in steen of hout, of door moderne technieken zoals het uitwassen van betonoppervlakken om de granulaten zichtbaar te maken, of het frezen van digitale afbeeldingen in plaatmateriaal (vectogrammen). Ook specifieke gevelbekleding en wandafwerkingen, zoals sierpleister, stucwerk met fijn schuurwerk, of gevelpanelen met blokprofielen, dragen bij aan een reliëfrijk uiterlijk. Bossage, waarbij blokken natuursteen ruw worden gehakt, is een voorbeeld van een techniek die al langer wordt gebruikt om reliëf te creëren in gevels.
Vergelijkbare termen
Textuur
Gebruikte bronnen: