Recreatiewoning
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een recreatiewoning is een verblijfsobject met een logiesfunctie dat primair bedoeld is voor tijdelijk, recreatief gebruik en niet voor permanente bewoning.
Omschrijving
Recreatiewoningen zijn accommodaties die worden gebruikt voor vakanties of korte verblijfsperiodes. Ze variëren in type, grootte en luxe en zijn te vinden op diverse locaties zoals vakantieparken, aan de kust, in natuurgebieden of in steden. Het is vaak niet toegestaan om permanent in een recreatiewoning te wonen; dit is meestal geregeld in het bestemmingsplan. Gemeenten controleren hier veelal op om te zorgen dat recreatiewoningen ook daadwerkelijk voor recreatie worden gebruikt.
Kenmerken en types
Recreatiewoningen kennen diverse kenmerken die samenhangen met hun recreatieve doel. Ze zijn vaak ontworpen met het oog op vakantie en ontspanning, met mogelijke buitenfaciliteiten zoals een terras. Binnen kan het ontwerp gericht zijn op gemak en onderhoud. Qua types kunnen recreatiewoningen variëren van eenvoudige huisjes, chalets en stacaravans tot luxe villa's. Ze kunnen individueel eigendom zijn of deel uitmaken van een vakantiepark. Hoewel de kwaliteit en bouwtechnieken vergelijkbaar kunnen zijn met die van een woonhuis, zijn de ontwerpeisen vaak uitgebreider voor een regulier huis omdat dit aan alle dagelijkse behoeften moet voldoen.
Regelgeving en permanent wonen
Permanente bewoning in een recreatiewoning is in de meeste gevallen niet toegestaan. Dit is vastgelegd in lokale wet- en regelgeving en het bestemmingsplan van de gemeente. Redenen hiervoor zijn onder andere het behoud van het recreatieve karakter van een gebied en mogelijke verschillen in bouwtechnische eisen voor recreatieverblijven vergeleken met woningen voor permanente bewoning. Er zijn echter situaties waarin mensen wel permanent in een recreatiewoning verblijven, al dan niet illegaal.
Gebruikte bronnen: