Plint
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een plint is een afwerkingselement aan de onderzijde van een wand of gebouw, op de overgang naar de vloer of het maaiveld, dat dient ter bescherming en esthetische verfraaiing.
Omschrijving
Plinten worden toegepast zowel binnen, langs de overgang van vloer naar muur, als buiten, aan de voet van een gevel. Binnen verbergen plinten naden en oneffenheden en beschermen ze de muur tegen beschadigingen door bijvoorbeeld stofzuigen. Ze kunnen ook gebruikt worden om kabels netjes weg te werken. Buiten beschermt een gevelplint de gevel tegen opspattend water, vuil en mosvorming en draagt bij aan de esthetische uitstraling van het gebouw. De dikte van een plint kan functioneel zijn, bijvoorbeeld om de uitzettingsvoeg van een vloer te overbruggen.
Materialen
Plinten zijn verkrijgbaar in diverse materialen, waaronder massief hout, MDF, kunststof (zoals PVC), aluminium, gips en tegelmateriaal (keramiek of natuursteen). De materiaalkeuze hangt af van de gewenste uitstraling, duurzaamheid, prijs en de toepassing (binnen of buiten, droge of vochtige ruimte).
Toepassingen in architectuur
In de architectuur kan 'plint' ook verwijzen naar het onderste deel van een bouwwerk of bouwdeel dat anders is uitgevoerd of een andere functie heeft dan het bovendeel, zoals een gevelplint, zuilplint (onderste deel van het basement van een zuil) of een functionele plint (bijvoorbeeld met bergingen of commerciële ruimtes op de begane grond). Het 'uitplinten' van een gebouw betreft het uitbreiden van de plint, bijvoorbeeld door bergingen op de begane grond te transformeren naar woonruimte.
Vergelijkbare termen
Afwerklijst
Gebruikte bronnen: