Plavuis
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een plavuis is een vloertegel, meestal vierkant van vorm, gebakken uit klei of porseleinaarde, vaak gebruikt voor vloeren en soms wanden.
Omschrijving
Van oorsprong verwijst de term 'plavuis' naar vlakke, meestal vierkante vloertegels die gebakken zijn uit klei of porseleinaarde. Deze tegels staan bekend om hun hardheid. Traditionele plavuizen waren vaak rood (terracotta) of grijs van kleur, terwijl geglazuurde varianten in meer kleuren beschikbaar waren. Historisch gezien waren plavuizen niet altijd zo glad en recht als moderne fabriekstegels en konden ze putjes vertonen, wat duidde op ambachtelijke fabricage. De oudste plavuizen waren relatief klein. Tegenwoordig wordt de term 'plavuis', hoewel niet altijd geheel correct, breder gebruikt voor diverse soorten tegels die als vloerbedekking dienen.
Materialen en Uiterlijk
Plavuizen worden traditioneel gemaakt van gebakken klei of porseleinaarde. Ze zijn doorgaans hard en duurzaam. Historische plavuizen waren vaak ongeglazuurd en hadden kleuren als terracotta (rood) of grijs. Geglazuurde plavuizen boden een grotere kleurkeuze. Kenmerkend voor oudere, ambachtelijk gemaakte plavuizen kon een minder egaal oppervlak zijn met mogelijke putjes. Een specifieke variant zijn de 'oude blauwe plavuizen' of 'parfeuilles', gerecupereerde langwerpige plavuizen uit gebakken klei met een blauwgrijze kleur, vaak gebruikt in Kempische bouwstijl.
Toepassing en Historie
Plavuizen worden voornamelijk als vloertegels gebruikt. Ze zijn geschikt voor diverse ruimtes, zowel in oude boerderijen als in moderne projecten. Ook kunnen ze, afhankelijk van het type, geschikt zijn voor vloerverwarming. Historisch gezien werden gebakken kleitegels, waaronder plavuizen en estrikken, al vroeg in Vlaanderen en Nederland als vloerbedekking toegepast, aanvankelijk vooral in kerken, abdijen en bij de adel. De term plavuis wordt soms ook gebruikt voor tegels van blauwe Belgische natuursteen.
Vergelijkbare termen
Tegel
Gebruikte bronnen: