Pijpleiding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een pijpleiding is een systeem of samenstel van buizen dat wordt gebruikt voor het transporteren van vloeistoffen, gassen of soms ook vaste materialen.
Omschrijving
Pijpleidingen zijn essentiële infrastructurele componenten in diverse sectoren, waaronder de bouw, industrie, chemie en waterbeheer. Ze bestaan uit verschillende onderdelen zoals buizen, kleppen, flenzen en verbindingsstukken. Het materiaal van de pijpleiding wordt gekozen op basis van de toepassing en de eigenschappen van het te transporteren medium. Voorbeelden van getransporteerde stoffen zijn water, aardgas, aardolie en chemicaliën. Pijpleidingen kunnen zowel bovengronds, ondergronds als onder water (onderzees) worden aangelegd.
Toepassingen
Pijpleidingsystemen worden in uiteenlopende industrieën toegepast. In de chemische en petrochemische industrie worden ze gebruikt voor het transport van chemicaliën, water en gassen (process piping). Waterleidingen zijn pijpleidingen specifiek voor het transport en de distributie van drinkwater. Onderzeese pijpleidingen transporteren voornamelijk aardolie en aardgas over lange afstanden over de zeebodem. Ook voor stads- en lokale verwarming worden pijpleidingen ingezet.
Materialen en Constructie
Historisch werden pijpleidingen gemaakt van materialen zoals hout, grijs gietijzer of asbestcement, en inpandig vaak van lood. Tegenwoordig worden veel kunststoffen zoals polyetheen (PE) en polyvinylchloride (PVC) gebruikt, naast metalen als koper, nodulair gietijzer en staal. De aanleg van pijpleidingen, met name onderzees, vereist gespecialiseerde technieken en vaartuigen, zoals pijpenleggers. Verschillende methoden zoals S-lay, J-lay en reel-lay worden gebruikt afhankelijk van factoren zoals waterdiepte en materiaalstijfheid.
Vergelijkbare termen
Leidingwerk
Gebruikte bronnen: