Partikelgrootteverdeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De partikelgrootteverdeling, ook wel korrelverdeling of granulometrie genoemd, beschrijft de verhouding van de verschillende afmetingen van de deeltjes waaruit een materiaal bestaat.
Omschrijving
In de bouw is de partikelgrootteverdeling, of granulometrie, een cruciale eigenschap van materialen zoals zand, grind en cement, die gezamenlijk bekend staan als toeslagmaterialen in bijvoorbeeld beton. De verdeling van de korrelgroottes beïnvloedt direct belangrijke kenmerken van het eindmateriaal, waaronder de dichtheid, sterkte, waterdoorlatendheid en verwerkbaarheid. Een optimale partikelgrootteverdeling zorgt voor een goede verdichting van het materiaal en vermindert de kans op problemen zoals segregatie (ontmenging) in beton of asfalt. De analyse van de partikelgrootteverdeling wordt vaak uitgevoerd met behulp van zeefanalyses, waarbij het materiaal wordt gescheiden in verschillende fracties op basis van korrelgrootte. De resultaten hiervan worden vaak weergegeven in een granulometrische curve.
Belang voor Betonsamenstelling
Bij de productie van beton is de partikelgrootteverdeling van de toeslagmaterialen (zand en grind) en het cement van groot belang voor het verkrijgen van een sterk en duurzaam eindproduct. Een juiste verhouding van fijne en grove deeltjes draagt bij aan een optimale samenstelling en verwerkbaarheid van de betonspecie. Onjuiste verdelingen kunnen leiden tot verminderde sterkte, slechte verdichting of andere problemen in de uiteindelijke betonconstructie.
Meetmethoden
De korrelverdeling van toeslagstoffen wordt bepaald door het percentage van de korrels dat door zeven met verschillende maaswijdtes valt, in overeenstemming met normen zoals NEN-EN 933-1. De grenzen waaraan specifieke korrelgroepen moeten voldoen, zijn vastgelegd in normen zoals NEN-EN 12620.
Vergelijkbare termen
Korrelverdeling
Gebruikte bronnen: