Octagon
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een octagon is een achthoekige geometrische vorm die in de bouwkunde wordt toegepast voor de plattegrond of onderdelen van gebouwen.
Omschrijving
In de architectuur wordt de octagonale vorm gebruikt voor de inrichting van gebouwen die sterk op het midden gericht zijn, ook wel centraalbouw genoemd. Voorbeelden hiervan zijn kerken, doopkapellen en mausolea. De vorm kan voorkomen in plattegronden of toegepast worden bij specifieke bouwelementen zoals torens of koepels. Het gebruik van een octagonale vorm in architectuur is al duizenden jaren oud en heeft vaak een symbolische betekenis van vernieuwing of wedergeboorte.
Toepassingen en voorbeelden
Octagonale gebouwen kwamen in de Verenigde Staten vaker voor tussen 1850 en 1870, mede door de promotie van deze stijl in een boek uit 1848. De vorm werd gezien als efficiënt qua ruimtegebruik en isolatie, en bood meer natuurlijk licht en panoramische uitzichten. Naast woonhuizen werd de octagonale vorm in die periode ook gebruikt voor schuren, bijgebouwen, tolhuizen en treinstations. Historische voorbeelden van octagonale structuren zijn onder andere de Toren der Winden in Athene (ca. 300 v.Chr.), die wordt beschouwd als het oudste bekende octagoonvormige gebouw. Turkse moskeeën zijn traditioneel vaak gebaseerd op een achthoekige plattegrond. In Nederland zijn er ook voorbeelden te vinden, zoals een achthoekige hoektoren met octagonale spits van Kasteel Schaloen.
Gebruikte bronnen: