Monoliet
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een monoliete of monolithische constructie bestaat uit verschillende onderdelen maar vormt constructief één geheel.
Omschrijving
De term 'monoliet' of 'monolithisch' betekent letterlijk 'uit één steen bestaand'. In de bouwkunde wordt hiermee een constructie aangeduid die weliswaar uit meerdere delen kan bestaan, maar door de manier van verbinden, zoals bij ter plaatse gestort beton met doorlopende wapening, één stevig geheel vormt. Bij constructies van natuursteen betekent monoliet wel dat het uit één stuk steen is gemaakt, zoals bij een zuil of obelisk. Monolithische constructies worden gewaardeerd om hun sterkte en duurzaamheid.
Toepassingen en afwerking
In de praktijk van de bouw wordt de term 'monoliet' vaak gebruikt bij betonvloeren. Een monoliet afgewerkte betonvloer, ook wel gevlinderde of gepolierde betonvloer genoemd, is een betonvloer waarvan het oppervlak direct na het storten in één arbeidsgang glad wordt afgewerkt door mechanisch vlinderen. Bij dit type vloer wordt geen aparte dekvloer aangebracht; de toplaag vormt één geheel met de constructievloer. Dit type afwerking resulteert in een dicht en duurzaam glad oppervlak. Monoliet betonvloeren zijn slijt- en krasvast, makkelijk schoon te maken en worden toegepast in zowel industriële als residentiële ruimtes. Ze zijn ook geschikt in combinatie met vloerverwarming.
Monolithisch bouwen en constructies
Naast vloeren wordt de term 'monoliet' ook breder gebruikt voor constructies die in één geheel worden gemaakt, bijvoorbeeld door beton ter plaatse te storten (in situ beton). Dit kan bijvoorbeeld bij kelders, funderingen, wanden, of de kern van hoogbouw voor de benodigde stijfheid. Het 'monoliet' uitvoeren van vloeren draagt bij aan de schijfwerking, wat zorgt voor horizontale stabiliteit in een constructie. Monolithisch bouwen kan ook verwijzen naar een bouwstijl waarbij een gebouw eruitziet alsof het uit één brok steen is gehouwen.
Vergelijkbare termen
Betonconstructie
Gebruikte bronnen: