Landschapsarchitectuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Landschapsarchitectuur is de discipline die zich richt op het ontwerpen, plannen en beheren van buitenruimtes en landschappen, met aandacht voor esthetische, functionele en ecologische aspecten.
Omschrijving
Landschapsarchitectuur omvat het vormgeven van diverse buitenomgevingen, variërend van parken en tuinen tot stedelijke pleinen en grotere landschappen. Het vakgebied integreert elementen zoals topografie, vegetatie, water, bestrating en constructies om functionele, duurzame en esthetisch aantrekkelijke ruimtes te creëren die de relatie tussen mens en omgeving verbeteren. Hierbij wordt rekening gehouden met maatschappelijke belangen zoals biodiversiteit, klimaatadaptatie en de gezondheid van de leefomgeving. Landschapsarchitecten werken vaak samen met andere professionals, zoals architecten en stedenbouwkundigen, en betrekken soms ook toekomstige gebruikers bij het ontwerpproces om draagvlak te creëren en waardevolle input te verzamelen.
Toepassingsgebieden
Landschapsarchitectuur wordt toegepast in diverse projecten, waaronder gebiedsontwikkeling, de inrichting van openbare ruimtes, recreatiegebieden en het beheer van landgoederen. Het kan ook specifieke elementen omvatten zoals het ontwerp van grasdallen voor een groene leefomgeving of het beheer van boombeheer in stedelijke gebieden.
Vergelijkbare termen
Stedenbouw |
Architectonisch ontwerp
Gebruikte bronnen: