Landschapsarchitectuur

---

Definitie

Landschapsarchitectuur is de discipline die zich bezighoudt met het ontwerpen van buitenruimtes, zoals parken, tuinen en publieke pleinen, waarbij zowel esthetische als functionele aspecten worden geïntegreerd.

Omschrijving

Landschapsarchitectuur combineert elementen van architectuur, stedenbouw en natuurlijke omgevingen om aangename, duurzame en functionele buitenruimtes te creëren. Door te werken met aspecten zoals vegetatie, waterpartijen, bestrating en infrastructurele elementen, streeft landschapsarchitectuur ernaar om de relatie tussen mens en natuur te verbeteren. Het vakgebied omvat het gebruik van verschillende materialen en plantensoorten, alsook het inpassen van technologische elementen voor bijvoorbeeld waterbeheer en verlichting. Landschapsarchitecten werken vaak samen met stedenbouwkundigen, architecten en andere professionals om projecten te realiseren die zowel esthetisch aantrekkelijk als functioneel zijn.