Klinktang
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een klinktang, ook wel popnageltang of blindklinktang genoemd, is een handgereedschap dat wordt gebruikt om twee of meer materialen, zoals metalen platen, stevig aan elkaar te verbinden met behulp van popnagels (blindklinknagels).
Omschrijving
De klinktang is speciaal ontworpen voor het aanbrengen van popnagels. Dit zijn holle klinknagels met een metalen pen. De tang klemt de trekpen van de popnagel vast, die door een voorgeboord of geprikt gat in de te verbinden materialen wordt gestoken. Door de handvatten van de tang samen te knijpen, wordt de trekpen aangetrokken, waardoor de huls aan de achterzijde van het materiaal uitzet en een sterke, permanente verbinding tot stand komt. Het grote voordeel van een klinktang en popnagels is dat de verbinding gemaakt kan worden vanaf slechts één zijde van het materiaal, vandaar de term 'blindklinken'.
Toepassingen en typen klinktangen
Klinktangen worden veelvuldig gebruikt in de metaalbewerking, carrosseriebouw en voor diverse klussen waarbij dunne materialen zoals plaatwerk, kunststof of hout aan elkaar bevestigd moeten worden. Ze zijn een alternatief voor bijvoorbeeld bouten en moeren of lassen, vooral wanneer de achterzijde van de constructie niet bereikbaar is. Er zijn verschillende soorten klinktangen, variërend van eenvoudige handtangen voor kleinere klussen en hobbyisten tot pneumatische (op luchtdruk werkende) tangen voor industrieel en seriematig gebruik. Voor verschillende diameters popnagels zijn de meeste klinktangen voorzien van verwisselbare neusstukken. Naast tangen voor popnagels bestaan er ook blindklinkmoertangen, die worden gebruikt voor het monteren van blindklinkmoeren.
Vergelijkbare termen
Klinknageltang
Gebruikte bronnen: