Kettinglijn
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De kettinglijn is een wiskundige kromme die de vorm beschrijft van een ideaal, flexibel en homogeen koord of een ketting die vrij hangt tussen twee punten onder invloed van zijn eigen gewicht.
Omschrijving
In de bouwkunde en civiele techniek is de kettinglijn van belang bij het ontwerpen van constructies. Een vrij hangende ketting wordt alleen belast door trekkrachten. Wanneer deze vorm wordt omgekeerd, ontstaat een boog die onderworpen wordt aan drukkrachten. Dit principe, bekend als de kettinglijntheorie, wordt toegepast bij het ontwerpen van bogen en gewelven, omdat steenachtige materialen zeer geschikt zijn voor het opnemen van drukkrachten. Door de kettinglijn als basis te gebruiken, wordt het materiaal efficiënt benut. Architecten zoals Antoni Gaudí maakten gebruik van hangende kettingen om de ideale vorm voor bogen te bepalen, waarbij het model ondersteboven hing om de krachten in een dragende constructie te simuleren.
Toepassing in constructies
De omgekeerde kettinglijn wordt beschouwd als een zeer stabiele en zelfdragende boogvorm, omdat de krachten die erop werken, voornamelijk drukkrachten zijn die langs de curve worden geleid. Dit principe wordt toegepast in verschillende constructies, waaronder bogen, gewelven en zelfs bij het ontwerp van bepaalde bruggen. Bij het ontwerpen van bijvoorbeeld hangbruggen neemt de kabel, wanneer deze alleen hangt, de vorm van een kettinglijn aan. Wanneer echter het brugdek wordt toegevoegd, dat relatief zwaarder is, evolueert de vorm van de kabel meer naar een parabool.
Vergelijkbare termen
Parabool
Gebruikte bronnen: