Kerkhofproef
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De kerkhofproef is een methode om de natuurlijke duurzaamheid van hout te bepalen door staken hout deels in de grond te plaatsen en periodiek te beoordelen op aantasting.
Omschrijving
De kerkhofproef is een beproefde veldtest die wordt gebruikt om de weerstand van verschillende houtsoorten tegen aantasting door schimmels en bacteriën in contact met de grond vast te stellen. Hierbij worden houten staken met specifieke afmetingen voor de helft in de grond gezet. De staken worden vervolgens jaarlijks geïnspecteerd en beoordeeld op hun conditie en aantasting. Wanneer een houten staak breekt bij het testen, eindigt de proef voor die staak. De duurzaamheid wordt afgeleid uit de periode dat het kernhout bestand is tegen de agressieve omgeving in de grond en het eventuele massaverlies over tijd wordt gemeten. Op basis van de resultaten van dit soort proeven worden duurzaamheidsklassen voor hout vastgesteld, conform normen zoals NEN-EN 350.
Toepassing en normering
De kerkhofproef wordt ingezet om de natuurlijke duurzaamheid van onbehandeld hout te beoordelen voordat het in contact met de grond wordt toegepast. De resultaten dragen bij aan de indeling van houtsoorten in duurzaamheidsklassen, zoals vastgelegd in normen. Veldtesten zoals de kerkhofproef (conform bijvoorbeeld EN 252) kunnen een looptijd van 10 jaar hebben, waarbij de resultaten periodiek worden geëvalueerd.
Vergelijkbare termen
Metselwerkinspectie
Gebruikte bronnen: