Kasteelbouw
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Kasteelbouw omvat de architectuur en constructiemethoden die werden toegepast bij de bouw van versterkte residenties zoals kastelen en burchten, hoofdzakelijk daterend uit de middeleeuwen.
Omschrijving
De bouw van kastelen en burchten was gericht op het creëren van verdedigbare structuren die tevens dienden als woning voor edellieden. Deze bouwwerken combineerden militaire functies met wooncomfort en symboliseerden de machtspositie van de eigenaar. Essentieel in de kasteelbouw waren elementen die bescherming boden tegen belegeringen, zoals dikke muren, torens en grachten.
Typische bouwelementen
Kasteelbouw kenmerkt zich door specifieke bouwelementen die zowel defensieve als functionele doelen dienden. De donjon, een zware versterkte toren, vormde vaak het middelpunt van een kasteel en kon dienen als laatste vluchtplaats. Een weergang is een loopbrug bovenaan een muur of toren, beveiligd door een borstwering. Deze borstwering was vaak voorzien van kantelen, de afwisselende hoge en lage delen, die bescherming boden en tegelijk schietposities mogelijk maakten via de openingen. Schietgaten zijn smalle openingen in muren of kantelen waardoor verdedigers op aanvallers konden schieten. Een gracht rondom het kasteel, gevuld met water of droog, vormde een bijkomende hindernis voor aanvallers.
Vergelijkbare termen
Burcht
Gebruikte bronnen: