Kanteel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een kanteel is een opstaand, massief deel van een borstwering, meestal te vinden op oude verdedigingswerken zoals kasteelmuren of torens, met regelmatige openingen ertussen.
Omschrijving
Kantelen, ook wel tinnen genoemd, vormen de getande bovenkant van historische muren, met name bij vestingwerken. Ze bestaan uit afwisselend massieve delen (de kantelen zelf) en openingen, die vensters of moordgaten worden genoemd. Oorspronkelijk dienden kantelen als bescherming voor verdedigers, die zich achter de massieve delen konden verschuilen en door de openingen konden schieten. In latere perioden werden kantelen ook toegepast als decoratief element.
Toepassing en functie
Kantelen werden sinds de oudheid gebruikt als verdedigend element op muren van steden, forten en kastelen. Ze boden verdedigers beschutting tegen vijandelijk vuur, terwijl de openingen ertussen de mogelijkheid gaven om terug te schieten. Soms waren de kantelen zelf ook voorzien van schietgaten voor extra bescherming. Na de middeleeuwen, met de ontwikkeling van zwaardere vuurwapens, verloren kantelen hun primaire militaire functie, maar bleven ze in gebruik als architectonische versiering.
Verwante termen
De borstwering is het gehele bovenste deel van een verdedigingsmuur, inclusief de kantelen en de openingen daartussen. Een balustrade is een laag hek of muurtje, vaak opgebouwd uit balusters, dat dient als valbeveiliging bij hoogteverschillen, zoals op balkons of trappen, en verschilt van kantelen in constructie en oorspronkelijke functie.
Vergelijkbare termen
Borstwering
Gebruikte bronnen: