Isolatiebreuk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een isolatiebreuk is een onderbreking of defect in een isolatielaag, waardoor de thermische, elektrische of andere isolerende functie op die plek verloren gaat.
Omschrijving
Isolatiebreuken kunnen voorkomen in verschillende toepassingen. In de bouw leiden ze tot ongewenst warmte- of koudeverlies en kunnen ze vochtproblemen veroorzaken doordat warme, vochtige binnenlucht condenseert op koude oppervlakken achter de breuk. Dit kan schimmelvorming tot gevolg hebben. Bij elektrische installaties kan een isolatiebreuk leiden tot kortsluiting of elektrische schokken doordat stroom via onbedoelde wegen vloeit, bijvoorbeeld naar aarde via een persoon of object. Ook in technische systemen zoals gasleidingen of transformatoren komen isolatiebreuken voor, met potentieel ernstige gevolgen zoals gaslekkages of schade aan apparatuur.
Oorzaken en Herstel
Oorzaken van isolatiebreuken in gebouwen kunnen divers zijn, waaronder slechte aansluitingen bij bouwdelen zoals kozijnen, scheidingswanden, plafonds en vloeren, of bij doorvoeringen van leidingen en buizen. Ook verzakkingen van de grond kunnen leiden tot breuken in bijvoorbeeld gasleidingen. Herstel van isolatiebreuken in bouwconstructies kan plaatsvinden door het afdichten van kieren en gaten met geschikte materialen zoals flexibel purschuim. Bij elektrische installaties kan een isolatiebreuk het gevolg zijn van bijvoorbeeld ouderdom, mechanische schade of overbelasting en kan het noodzakelijk zijn om kabels of componenten te vervangen.
Vergelijkbare termen
Constructiefout |
Isolatiedefect |
Warmtelek
Gebruikte bronnen: