Hellende daken
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hellend dak is een dakconstructie met een dakvlak dat onder een bepaalde hellingshoek, meestal 20 graden of meer, is aangebracht om water en sneeuw af te voeren.
Omschrijving
Hellende daken zijn kenmerkend voor veel gebouwen in Noord- en Centraal-Europa. De hellingshoek van een hellend dak varieert, waarbij een helling van 20 graden of meer doorgaat voor een hellend dak, en daken met een helling tussen 10 en 20 graden soms als licht hellend worden aangeduid. Daken met een helling tot 10 graden worden geclassificeerd als platte daken. De helling is van invloed op de afwatering, het esthetische aspect, en de bruikbaarheid van de ruimte onder het dak. Traditioneel worden hellende daken geconstrueerd met een raamwerk van spanten en gordingen die het dakbeschot ondersteunen. Spanten vormen driehoekige structuren, terwijl gordingen horizontale balken zijn. Tegenwoordig worden ook zelfdragende dakelementen toegepast. De opbouw van een hellend dak omvat doorgaans meerdere lagen, waaronder dakbedekking, panlatten, tengels, een onderdakfolie, dakbeschot en eventuele isolatie en een dampdichte laag. Hellende daken voeren water af via de zwaartekracht naar dakgoten. Dit maakt hellende daken over het algemeen minder gevoelig voor lekkages dan platte daken. Naast bescherming tegen weersinvloeden en het creëren van ruimte, kunnen hellende daken ook bijdragen aan geluidsisolatie.
Materialen en Soorten
Voor hellende daken worden diverse materialen gebruikt voor de dakbedekking, zoals dakpannen (klei of beton), leien, riet en metaal. Dakpannen zijn een veelvoorkomende en duurzame keuze. Leisteen biedt een exclusievere uitstraling, is duurzaam en waterdicht, maar zwaarder en duurder dan dakpannen. Riet zorgt voor een natuurlijke uitstraling en goede isolatie, maar vereist specifiek onderhoud. De keuze van het materiaal kan afhangen van de dakhelling en klimatologische omstandigheden, waarbij metalen dakbedekking en leisteen geschikt zijn voor gebieden met zware sneeuwval. Qua constructie komen spanten- en gordingendaken het meest voor. Een sardingendak, waarbij isolatie en afwerking bovenop de constructie worden aangebracht, wordt soms toegepast bij renovaties. Veelvoorkomende dakvormen zijn onder andere het zadeldak, schilddak, lessenaarsdak en mansardedak.
Isolatie en Ventilatie
Isolatie is een belangrijk aspect bij hellende daken om warmteverlies te beperken. Isolatiematerialen zoals minerale wol (glaswol, rotswol), kunststof isolatie en ecologische isolatie worden toegepast. Minerale wol is populair vanwege de prijs-kwaliteitverhouding, geluiddemping en brandwerendheid. Bij de opbouw van een hellend dak wordt onderscheid gemaakt tussen een 'warm' dak en een 'koud' dak. Bij een warm dak bevindt de isolatie zich aan de buitenzijde van de constructie, zonder ventilatiespouw. Bij een koud dak bevindt de isolatie zich aan de binnenzijde, met een geventileerde spouw tussen de isolatie en het onderdak om condensatie af te voeren. Het warme dak is tegenwoordig de standaard in de bouw.
Gebruikte bronnen: