Grotwoning
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een grotwoning is een woning die geheel of gedeeltelijk is uitgehouwen in natuurlijke rots of zich geheel of gedeeltelijk in een natuurlijke grot bevindt.
Omschrijving
Grotwoningen zijn al sinds mensenheugenis in gebruik als schuilplaats of permanente bewoning. Ze boden bescherming tegen oorlog, vervolging en onherbergzame klimaten. De natuurlijke isolatie van de rotsen kan helpen om de temperaturen gematigd te houden, zowel in hete zomers als koude winters. Grotwoningen kunnen geheel uitgehouwen zijn in rotswanden of gedeeltelijk gebruik maken van bestaande natuurlijke grotten. In sommige gevallen zijn ze door de eeuwen heen aangepast en voorzien van moderne voorzieningen. Ze komen voor in verschillende delen van de wereld, vaak in bergachtige gebieden met geschikte geologische formaties, zoals kalksteen of löss.
Toepassing en voorkomen
Grotwoningen zijn te vinden op diverse locaties wereldwijd. In Spanje zijn veel grotwoningen te vinden, met name in bergachtige gebieden zoals Andalusië. Ze werden hier oorspronkelijk gebruikt door boeren en herders en boden een veilige en praktische leefomgeving in het extreme Spaanse klimaat. Ook in andere regio's, zoals langs de Costa Blanca en in Murcia en Alicante, komen grotwoningen voor. Op het eiland Santorini in Griekenland worden van oudsher 'cave houses' (yposkafa) gebouwd in klifranden. In Nederland zijn in Zuid-Limburg, waar mergel voorkomt, ook voorbeelden van grotwoningen te vinden, deels uitgehouwen in mergelwanden.
Vergelijkbare termen
Rotswoning
Gebruikte bronnen: