Grondgebruik
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Grondgebruik beschrijft de manier waarop land en bodem worden benut en ingericht voor diverse menselijke activiteiten, zoals wonen, werken, landbouw of natuur, vaak vastgelegd in ruimtelijke plannen.
Omschrijving
Grondgebruik heeft betrekking op de functionele indeling en benutting van landoppervlak en de onderliggende bodem. Dit omvat een breed scala aan activiteiten, waaronder stedelijke ontwikkeling, landbouw, bosbouw, natuurbeheer en de aanleg van infrastructuur. Ruimtelijke ordening speelt een cruciale rol bij het bepalen en reguleren van grondgebruik door middel van bestemmingsplannen die aangeven welke bestemming een bepaald gebied heeft. De bodem zelf heeft ook verschillende functies, zoals draagkracht voor gebouwen en infrastructuur, productie van biomassa en grondstoffen, waterregulatie en het opslaan van koolstof. Bij bouwprojecten is het vastgestelde grondgebruik essentieel voor onder andere het bepalen van de benodigde bodemkwaliteit en de voorwaarden voor het toepassen van grond- en bouwstoffen. Ook het bouwrijp maken van een terrein is direct gerelateerd aan het toekomstige grondgebruik, waarbij de grond geschikt wordt gemaakt voor de geplande bebouwing of inrichting door bijvoorbeeld het verwijderen van obstakels, egaliseren of het aanleggen van nutsvoorzieningen.
Vergelijkbare termen
Bestemmingsplan |
ruimtelijke ordening |
omgevingsvergunning
Gebruikte bronnen: