Glasvezelversterkte kunststoffen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Glasvezelversterkte kunststof (GVK) is een composietmateriaal opgebouwd uit glasvezels ingebed in een kunststofmatrix, meestal een thermohardende hars zoals polyester, vinylester of epoxy.
Omschrijving
GVK combineert de gunstige eigenschappen van zowel de glasvezels als de kunststofhars. De glasvezels leveren de treksterkte en stijfheid, terwijl de polymeermatrix de vezels samenhoudt, drukkrachten en schuifspanningen overbrengt en bescherming biedt tegen omgevingsinvloeden en chemicaliën. Dit resulteert in een materiaal met een hoge sterkte-gewichtsverhouding dat bestand is tegen corrosie en weersinvloeden. GVK is lichter dan staal of aluminium, wat voordelen biedt bij transport, installatie en constructie. Het materiaal is ook thermisch en elektrisch isolerend. Door deze eigenschappen wordt GVK breed toegepast in diverse sectoren, waaronder de bouw, scheepvaart, auto-industrie en elektrotechniek.
Toepassingen in de bouw
In de bouw wordt GVK gebruikt voor diverse toepassingen waar licht gewicht, sterkte en corrosiebestendigheid belangrijk zijn. Voorbeelden hiervan zijn gevelpanelen, dakplaten, afvoerpijpen, tanks en leidingen. Ook wordt GVK ingezet voor constructieve elementen zoals bruggen, steigers en damwanden, en in omgevingen met agressieve chemicaliën zoals waterzuiveringsinstallaties en zwembaden.
Eigenschappen
Belangrijke eigenschappen van GVK zijn onder andere een hoge impactweerstand en slijtvastheid, goede chemische bestendigheid en ongevoeligheid voor corrosie en schimmels. GVK is duurzaam en onderhoudsarm, en het zet minder uit dan staal, waardoor het goed te combineren is met andere bouwmaterialen. Het materiaal is niet-magnetisch en transparant voor radar- en elektromagnetische golven. Een aandachtspunt bij GVK is de beperkte brandwerendheid, wat in sommige toepassingen aanvullende maatregelen vereist.
Vergelijkbare termen
Koolstofvezelversterkte kunststoffen
Gebruikte bronnen: