Gelijkrichter
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een gelijkrichter is een elektronische schakeling of component die wisselspanning omzet in pulserende gelijkspanning.
Omschrijving
Gelijkrichters zijn essentiële onderdelen in elektrische systemen waar wisselstroom (AC) beschikbaar is, maar gelijkstroom (DC) benodigd is voor de werking van apparaten. Dit omzettingsproces van AC naar DC wordt gelijkrichting genoemd. Een gelijkrichter zorgt ervoor dat de stroom hoofdzakelijk in één richting vloeit. De meest voorkomende componenten die hiervoor worden gebruikt, zijn diodes of thyristoren. De uitgangsspanning van een gelijkrichter is initieel een pulserende gelijkspanning, die vaak verder wordt afgevlakt met behulp van condensatoren of filters om een stabielere gelijkspanning te verkrijgen.
Toepassingen en typen
Gelijkrichters worden breed toegepast in de elektrotechniek en installatietechniek. Ze vormen een cruciaal onderdeel van voedingen voor elektronische apparatuur, waar ze de netspanning (AC) omzetten naar de benodigde gelijkspanning (DC). Bij installaties met zonnepanelen wordt de opgewekte gelijkstroom vaak eerst omgezet naar wisselstroom door een omvormer, waarna deze wisselstroom voor bepaalde toepassingen eventueel weer gelijkgericht moet worden. Bij noodstroomvoorzieningen met accu's worden gelijkrichters gebruikt om de accu's op te laden vanuit het wisselstroomnet. Gelijkrichters zijn er in verschillende uitvoeringen, variërend van eenvoudige enkelzijdige gelijkrichters met één diode tot complexere dubbelzijdige gelijkrichters, zoals de bruggelijkrichter (Graetz-brug) die vier diodes gebruikt om beide helften van de wisselspanningsgolf te benutten. Voor hogere vermogens worden soms thyristoren ingezet in gestuurde gelijkrichters. Halfgeleiderdiodes, voornamelijk van silicium, zijn tegenwoordig de standaardcomponenten in gelijkrichters.
Gebruikte bronnen: