Funderingsmethode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een funderingsmethode is de specifieke techniek die wordt toegepast om de belasting van een bouwwerk over te dragen op de draagkrachtige ondergrond, en zo stabiliteit en duurzaamheid te waarborgen.
Omschrijving
De keuze voor een funderingsmethode is afhankelijk van diverse factoren, zoals de bodemgesteldheid, het gewicht van de constructie, de beschikbare ruimte en omgevingsfactoren. De fundering zorgt ervoor dat zettingen of zettingsverschillen binnen toelaatbare grenzen blijven.
Soorten funderingsmethoden
Er zijn verschillende funderingsmethoden, die grofweg kunnen worden ingedeeld in fundering op staal en fundering op palen.
* Fundering op staal: Hierbij rust de constructie direct op de draagkrachtige grondlaag, mits deze dicht onder het maaiveld ligt en voldoende draagvermogen heeft. Voorbeelden zijn strokenfunderingen (betonnen stroken onder dragende muren) en plaatfunderingen (een doorlopende betonplaat onder het gehele gebouw).
* Fundering op palen: Deze methode wordt toegepast wanneer de draagkrachtige grondlaag dieper in de aarde ligt, bijvoorbeeld bij slappe klei- of veengronden. Palen worden in de grond gebracht (geheid, geboord of geschroefd) om het gewicht van het gebouw over te dragen naar de diepere, stabiele lagen. Een poerenfundering, waarbij betonnen blokken (poeren) puntlasten dragen, is een vorm van fundering op staal.
Factoren bij de keuze
De keuze voor de juiste funderingsmethode wordt bepaald door een constructieberekening door een constructeur. Belangrijke factoren hierbij zijn de samenstelling en draagkracht van de grond, de diepte van de draagkrachtige lagen, de grondwaterstand, het gewicht van het bouwwerk en eventuele specifieke eisen of omstandigheden van het project.
Vergelijkbare termen
Funderingstechniek
Gebruikte bronnen: