Fundering op staal
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Fundering op staal is een funderingswijze waarbij een bouwwerk via een verbrede voet direct op een draagkrachtige grondlaag rust, zonder gebruik te maken van heipalen.
Omschrijving
De term 'fundering op staal' heeft, ondanks de naam, niets te maken met het materiaal staal (ijzer), maar verwijst naar 'grondslag' of 'ondergrond'. Deze methode wordt toegepast wanneer de bodem, meestal een zand- of mergellaag op relatief geringe diepte (vaak 1 tot 2 meter onder maaiveld), voldoende draagkrachtig en stabiel is om de belasting van de constructie direct af te dragen. De fundering wordt daarbij minimaal 80 cm onder het maaiveld geplaatst om vorstwerking te voorkomen. De verbrede voet is noodzakelijk om de druk vanuit de constructie over een groter oppervlak te spreiden, vooral wanneer deze druk groter is dan het directe draagvermogen van de ondergrond. Dit vergroot tevens de stabiliteit van de muren.
Toepassing en varianten
Funderen op staal is met name geschikt voor gebieden met stabiele zand- of mergelgrond en bij gebouwen met relatief lichte belasting, zoals woningen. In gebieden met minder draagkrachtige grond, zoals veen of slappe klei, waar kans is op inklinking of zetting, is deze methode minder geschikt. Varianten van funderen op staal omvatten strokenfunderingen van gewapend beton, plaatfunderingen (een doorgaande gewapendbetonplaat) en poerfunderingen (vaak onder zware kolommen). Bij onvoldoende draagkracht of stabiliteit van de bodem kunnen problemen zoals verzakkingen ontstaan.
Vergelijkbare termen
Strokenfundering
Gebruikte bronnen: