Flatgebouw
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een flatgebouw is een gebouw met meerdere woonlagen waarin zich meerdere woningen of appartementen bevinden.
Omschrijving
Flatgebouwen zijn kenmerkend voor gebieden waar efficiënt ruimtegebruik belangrijk is. Ze bestaan uit gestapelde woningen en kunnen variëren in hoogte en omvang. Naast woningen kunnen lagere verdiepingen soms ook commerciële functies zoals kantoren of winkels hebben. Verschillende materialen zoals beton, staal en baksteen worden gebruikt bij de bouw van flatgebouwen.
Soorten flatgebouwen
Er bestaan diverse typen flatgebouwen, onderscheiden door hun architectuur en ontsluiting. Voorbeelden hiervan zijn de galerijflat, waarbij woningen bereikbaar zijn via een gemeenschappelijke loopgang aan de buitenkant van het gebouw, en de portiekflat, waarbij de toegang tot appartementen via een gemeenschappelijke overdekte ruimte bij de entree (een portiek) verloopt.
Constructie en materialen
Bij de bouw van flatgebouwen worden diverse constructiemethoden en materialen toegepast. Veelvoorkomende materialen zijn beton, staal en baksteen. De constructie moet voldoen aan bouwkundige eisen voor veiligheid en stabiliteit. Geluidswering en brandveiligheid zijn belangrijke aspecten bij het bouwen van appartementencomplexen. Ook worden duurzame en circulaire materialen steeds vaker overwogen, zoals houtskeletbouw voor optoppingen op bestaande flats.
Vergelijkbare termen
Hoogbouw
Gebruikte bronnen: