Evenwichtsvochtgehalte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het evenwichtsvochtgehalte is het vochtgehalte van een hygroscopisch materiaal dat zich instelt bij een bepaalde relatieve luchtvochtigheid en temperatuur van de omgeving, waarbij het materiaal per saldo geen vocht meer opneemt of afgeeft.
Omschrijving
Veel bouwmaterialen, zoals hout, baksteen en beton, zijn hygroscopisch, wat betekent dat ze vocht kunnen opnemen uit de omgevingslucht of eraan kunnen afstaan. Dit proces is afhankelijk van de relatieve luchtvochtigheid en temperatuur. Wanneer een materiaal langdurig wordt blootgesteld aan een constante luchtvochtigheid en temperatuur, bereikt het een stabiel vochtgehalte dat in evenwicht is met de omgeving: het evenwichtsvochtgehalte. Dit vochtgehalte beïnvloedt belangrijke materiaaleigenschappen, zoals isolatiewaarde, volumieke massa en dampdiffusie. Het evenwichtsvochtgehalte is cruciaal in de bouw om problemen zoals vervorming, scheurvorming en aantasting door vorst of zouten te voorkomen. De snelheid waarmee dit evenwicht wordt bereikt, hangt af van de materiaalsoort, de temperatuur, de relatieve vochtigheid en de 'openheid' (porositeit) van het materiaal.
Evenwichtsvochtgehalte bij verschillende materialen
Het evenwichtsvochtgehalte verschilt per materiaalsoort en de heersende relatieve luchtvochtigheid. Bij een relatieve vochtigheid van 65% kan naaldhout bijvoorbeeld een evenwichtsvochtgehalte van 4-5% hebben, terwijl kalkzandsteen onder dezelfde omstandigheden een evenwichtsvochtgehalte van 4% kan bereiken. Beton (normaal) kan dan rond de 3-4% zitten en baksteen (rood) tussen 0,3-0,4%. Voor hout dat binnen wordt toegepast, zoals parket of meubilair, wordt vaak gestreefd naar een vochtgehalte tussen 7% en 11%. Bij buitentoepassingen, zoals gevelbetimmering of terrassen, ligt het evenwichtsvochtgehalte doorgaans hoger, bijvoorbeeld tussen 14% en 18%. Baksteenmetselwerk heeft doorgaans een laag evenwichtsvochtgehalte.
Belang voor bouwprocessen
Het beheersen van het vochtgehalte van materialen is essentieel tijdens opslag en verwerking om latere problemen in de constructie te voorkomen. Materialen moeten vaak gedroogd worden tot een vochtgehalte dat overeenkomt met de verwachte gemiddelde omgevingsomstandigheden waarin ze gebruikt zullen worden. Vochtmeters kunnen worden gebruikt om het vochtgehalte te bepalen. Bij hout is het bijvoorbeeld belangrijk om het te drogen tot een vochtgehalte dat past bij het gebruiksdoel om krimp, zwelling, vervorming en scheurvorming te minimaliseren.
Vergelijkbare termen
Hygroscopiciteit
Gebruikte bronnen: