Enkellopende trap
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een enkellopende trap, ook wel rechte trap of steektrap genoemd, is een trap die in één rechte lijn van de ene verdieping naar de andere loopt zonder bochten of tussenbordessen.
Omschrijving
De enkellopende trap is een van de meest eenvoudige trapconstructies en wordt vaak toegepast in situaties waar voldoende horizontale ruimte beschikbaar is. Het ontwerp bestaat uit een reeks opeenvolgende treden die direct op elkaar aansluiten. Deze trapvorm kan vervaardigd worden uit diverse materialen zoals hout, beton of staal, afhankelijk van de toepassing en gewenste uitstraling. Veiligheid wordt onder andere gewaarborgd door de toepassing van een leuning en eventueel een balustrade. Hoewel het ontwerp simpel is, neemt een enkellopende trap relatief veel vloeroppervlak in beslag vanwege de benodigde lengte om een comfortabele en veilige stijgingshoek te realiseren, conform bouwregelgeving en normen zoals de NEN-norm en het Bouwbesluit.
Kenmerken en regelgeving
Bij het ontwerpen en plaatsen van een enkellopende trap zijn diverse kenmerken en regelgevingen van belang. De 'optrede' is de verticale afstand tussen twee opeenvolgende treden, terwijl de 'aantrede' het horizontale loopoppervlak van een trede betreft. De 'stijghoek' bepaalt de helling van de trap. Volgens de trapformule (2 x optrede + 1 x aantrede) dient de uitkomst tussen de 570 mm en 630 mm te liggen om een trap goed beloopbaar te maken volgens de NEN-norm. Het Bouwbesluit stelt eisen aan onder andere de minimale breedte van een trap (doorgaans 800 mm) en de doorloophoogte (minimale vrije hoogte boven de trap). Ook is het verplicht om aan ten minste één zijde van de trap een trapleuning te plaatsen.
Vergelijkbare termen
Rechte trap |
Tweelopende trap |
Trap met bordes
Gebruikte bronnen: