Energieprestatiecoëfficiënt
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De Energieprestatiecoëfficiënt (EPC) is een getal dat de energiezuinigheid van een gebouw aangeeft en inzicht geeft in de energetische prestaties op basis van factoren zoals isolatie en verwarmingssystemen.
Omschrijving
De EPC was een belangrijk instrument in de Nederlandse bouwregelgeving om de energiezuinigheid van nieuwe gebouwen te meten. Hoe lager de EPC-waarde, hoe energiezuiniger het gebouw werd geacht te zijn. Deze waarde werd berekend op basis van diverse gebouweigenschappen, installaties en standaard gebruiksgedrag, waarbij isolatiewaarden van vloeren, muren, daken, ramen en deuren werden meegewogen. Sinds 1 januari 2021 is de EPC-norm voor nieuwbouw in Nederland vervangen door de eisen voor Bijna Energie Neutrale Gebouwen (BENG), berekend volgens de NTA 8800. De BENG-eisen zijn onder andere gericht op het beperken van de energiebehoefte en het gebruik van hernieuwbare energie. Waar bij de EPC een mindere score op één aspect gecompenseerd kon worden met een goede score op een ander, is dat bij BENG niet meer mogelijk omdat er aan meerdere indicatoren voldaan moet worden.
Vergelijkbare termen
BENG
Gebruikte bronnen: