Energieopwekking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Energieopwekking is het proces waarbij energie, zoals elektriciteit of warmte, wordt geproduceerd uit diverse bronnen, waaronder hernieuwbare bronnen zoals zon, wind, waterkracht, bodem, buitenluchtwarmte en biomassa.
Omschrijving
Energieopwekking in de bouwsector richt zich steeds meer op duurzame methoden om gebouwen en constructies van energie te voorzien. Dit omvat de integratie van systemen zoals zonnepanelen en warmte-koude opslag (WKO) in of nabij gebouwen. Het doel is om energieneutrale of zelfs energiepositieve gebouwen te realiseren, die hun eigen energieverbruik compenseren en mogelijk extra energie leveren voor andere sectoren. Naast de technische aspecten spelen ook beleid en subsidieregelingen, zoals de Subsidieregeling Coöperatieve Energieopwekking (SCE), een rol bij het stimuleren van duurzame energieopwekking in de gebouwde omgeving.
Soorten energieopwekking in de bouw
In de bouw wordt energie opgewekt uit verschillende bronnen. Hernieuwbare bronnen winnen aan belang. Voorbeelden hiervan zijn zonne-energie, opgewekt met zonnepanelen, en windenergie via windturbines. Waterkracht, aardwarmte (geothermie) en biomassa zijn eveneens methoden voor duurzame energieopwekking. Warmte-koude opslag (WKO) maakt gebruik van temperatuurverschillen in de bodem of oppervlaktewater om gebouwen te verwarmen of koelen. Ook waterstof wordt onderzocht en toegepast als energiedrager, onder andere via brandstofcellen in gebouwen.
Gebruikte bronnen: