Dubbelwoning
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een dubbelwoning, ook wel twee-onder-een-kapwoning genoemd, is een woningtype waarbij twee woningen een gemeenschappelijke scheidingsmuur delen en onder één dak zijn gebouwd.
Omschrijving
Bij een dubbelwoning vormen twee zelfstandige wooneenheden één gebouw, zichtbaar aan de gezamenlijke gevel en dakconstructie. Hoewel de woningen fysiek verbonden zijn door een tussenmuur, functioneren ze als aparte huizen met eigen ingangen en tuinen. Dit woningtype komt veel voor in zowel stedelijke als suburbane gebieden. De indeling van de twee woningen kan identiek en spiegelbeeldig zijn, maar dit is niet altijd het geval; de woningen kunnen ook onderling verschillen qua vorm en indeling.
Toepassing en varianten
Dubbelwoningen zijn populair vanwege het efficiënte ruimtegebruik en de mogelijkheid om bouwkosten te delen. Ze werden in Nederland vanaf circa 1910 veel gebouwd. Een specifieke variant is de kangoeroewoning of tweewoonst, waarbij twee huishoudens, vaak gerelateerd (bijvoorbeeld ouders en kinderen), samenleven in de dubbele woning met behoud van enige privacy door afsluitbare binnendeuren of aparte woonruimtes. In België wordt de term 'tweewoonst' of 'halfopen bebouwing' gebruikt, waarbij halfopen bebouwing een bredere betekenis kan hebben.
Vergelijkbare termen
Twee-onder-één-kapwoning
Gebruikte bronnen: