Dalle de verre
Laatst bijgewerkt: 28-12-2025
Definitie
Dalle de verre is een glaskunsttechniek waarbij dikke, gekleurde glasplaten worden bewerkt en vervolgens ingebed in een matrix van beton of epoxyhars om duurzame en lichtdoorlatende panelen te vormen.
Omschrijving
De term 'Dalle de verre' komt uit het Frans en betekent 'glasplaat' of 'glastegel'. Deze techniek maakt gebruik van gegoten glasplaten die aanzienlijk dikker zijn dan traditioneel glas-in-lood, vaak variërend van 2,5 tot 3 centimeter dik. Het glas wordt in vormen geslagen of gezaagd en de randen worden veelal afgeschuind of gefacetteerd met een hamer of beitel, wat zorgt voor unieke lichtbreking en reflectie. De glasstukken worden volgens een ontwerp op een ondergrond gelegd en vervolgens wordt vloeibaar cement of epoxyhars tussen de stukken gegoten, wat na uitharding een robuust en monolithisch paneel creëert. Deze methode resulteert in diepere en intensere kleureffecten dan bij traditioneel glas-in-lood, vooral onder invloed van fel licht.
Techniek en Toepassingen
De dalle de verre-techniek werd ontwikkeld in Frankrijk in de jaren '30 van de 20e eeuw, met Jean Gaudin als belangrijke grondlegger, en werd vooral populair in de jaren '50 en '60. Het wordt gezien als een modernere en stevigere variant van glas-in-lood, oorspronkelijk ontstaan als alternatief voor loden verbindingen. De panelen zijn zeer duurzaam en hebben een hoge isolatiewaarde, waardoor ze bestand zijn tegen zware weersomstandigheden en schokken. Dalle de verre is onlosmakelijk verbonden met de architectuur van de 20e eeuw en wordt veel gebruikt voor grote, monumentale glasinstallaties, gevels, ramen en decoratieve elementen in kerken, stilteruimtes, conferentiezalen en andere openbare gebouwen waar lichtinval een belangrijke rol speelt. De dikte van het glas en de onregelmatige naden door de gebroken vormen bieden glazeniers meer artistieke vrijheid, onafhankelijk van de beperkingen van loodlijnen.
Gebruikte bronnen: