Constructieskelet
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het constructieskelet, ook wel skelet of draagconstructie genoemd, is het dragende deel van een bouwwerk dat alle verticale en horizontale belastingen overbrengt naar de fundering.
Omschrijving
Het constructieskelet is de fundamentele dragende structuur van een gebouw. Het bestaat doorgaans uit elementen zoals kolommen, liggers (balken), vloeren en dakconstructies. De hoofdfunctie van het skelet is het afdragen van belastingen, zoals het gewicht van het gebouw zelf, maar ook wind- en sneeuwbelasting, naar de fundering en uiteindelijk naar de grond. Bij skeletbouw hebben gevels, muren en tussenwanden veelal geen dragende functie, maar zijn ze ruimtescheidend. De constructie kan worden uitgevoerd in diverse materialen, zoals staal, beton of hout, afhankelijk van onder meer de bouweisen, belastingseisen en gewenste architectuur.
Materialen en Toepassing
Constructieskeletten worden vaak gerealiseerd in staal-, beton- of houtskeletbouw. Bij staalskeletbouw bestaat het skelet uit stalen kolommen en liggers. Betonskeletbouw maakt gebruik van een betonnen skelet, soms opgebouwd uit prefab elementen. Houtskeletbouw past een houten draagconstructie toe, veelal met vurenhouten balken. De keuze van het materiaal beïnvloedt onder andere de bouwsnelheid, de brandwerendheid en de esthetische mogelijkheden. Een goed ontworpen constructie, afgestemd op het beoogde gebruik van het gebouw, is essentieel voor de stabiliteit en duurzaamheid ervan.
Gebruikte bronnen: