Constructiedeel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een constructiedeel is een essentieel onderdeel van een gebouw of bouwwerk dat bijdraagt aan de draagkracht, stabiliteit en/of vorm van de constructie.
Omschrijving
Constructiedelen vormen het dragende geraamte van een constructie en zorgen ervoor dat het bouwwerk bestand is tegen belastingen zoals gewicht, winddruk en beweging. Elk constructiedeel heeft een specifieke functie in het opvangen en doorgeven van krachten, zoals druk, trek of buiging. Denk hierbij aan elementen zoals balken, kolommen, vloerplaten, wanden, funderingen, spanten en liggers. Een oplegging is een voorbeeld van een constructiedeel dat de beweging van een constructie beperkt en krachten overdraagt naar een ondersteunend deel. De U-waarde, die de isolatiewaarde aangeeft, wordt berekend voor een specifiek constructiedeel. Niet alle onderdelen van een gebouw zijn constructiedelen; afwerkingen of lichte scheidingswanden zonder dragende functie vallen hierbuiten.
Materialen en Toepassing
Constructiedelen kunnen worden vervaardigd uit diverse materialen, zoals beton, staal, hout, metselwerk of kunststoffen. Ze kunnen zowel in de fabriek worden geprefabriceerd als op de bouwplaats worden gemaakt. Prefabricatie van constructiedelen wordt bijvoorbeeld toegepast bij de bouw van huizen. De materiaalkeuze hangt af van factoren zoals de gewenste sterkte, slijtvastheid, bestendigheid tegen omgevingsfactoren en de specifieke toepassing binnen de constructie. Staal is een veelgebruikt materiaal voor constructiedelen vanwege de sterkte-gewichtsverhouding en kosteneffectiviteit, en wordt toegepast in gebouwen, bruggen en andere infrastructurele werken. Bij duurzaam bouwen met staal wordt gestreefd naar een efficiënt materiaalgebruik per constructiedeel en is staal 100% recyclebaar.
Vergelijkbare termen
Dragend element |
Constructie-element |
Structurele component |
Bouwelement
Gebruikte bronnen: