Consortiumovereenkomst
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een consortiumovereenkomst is een schriftelijke, ondertekende overeenkomst waarin meerdere partijen de afspraken vastleggen om gezamenlijk een project uit te voeren.
Omschrijving
Deze specifieke vorm van een samenwerkingsovereenkomst wordt vaak gebruikt voor tijdelijke samenwerkingsverbanden, zoals bij grote bouwprojecten of onderzoekstrajecten. In tegenstelling tot een joint venture, wordt er bij een consortium geen nieuwe juridische entiteit opgericht; het betreft een contractuele samenwerking tussen bestaande entiteiten. De overeenkomst regelt onder meer de bijdragen (financieel of in natura), de verdeling van risico's en baten, de besluitvorming, en afspraken over intellectuele eigendomsrechten en geheimhouding. Een zorgvuldig opgestelde consortiumovereenkomst is essentieel voor een duidelijke rolverdeling, risicobeheer en het voorkomen van geschillen tijdens de projectuitvoering.
Toepassing in de bouw
In de bouwsector komen consortia, vaak aangeduid als aannemerscombinaties, veel voor bij omvangrijke projecten die te groot of te complex zijn voor één enkele aannemer. Door de krachten te bundelen in een consortium kunnen partijen gezamenlijk inschrijven op aanbestedingen en de risico's en werkzaamheden verdelen op basis van hun specifieke competenties. De consortiumovereenkomst legt in dergelijke gevallen de onderlinge verplichtingen en verantwoordelijkheden nauwkeurig vast voor de duur van het project. Bij geïntegreerde contractvormen zoals DBFM (Design, Build, Finance, Maintain) wordt de uitvoering van diverse projectonderdelen aan een consortium overgelaten.
Vergelijkbare termen
Samenwerkingsovereenkomst
Gebruikte bronnen: