Chaletstijl
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De chaletstijl is een romantiserende bouwstijl uit het einde van de 19e en begin 20e eeuw, geïnspireerd op traditionele Zwitserse chalets, met kenmerken als overstekende daken, sierspanten en decoratief houtsnijwerk.
Omschrijving
De chaletstijl, ook wel Zwitserse stijl genoemd, is ontstaan in de periode 1860-1910 en was populair in diverse Europese landen, waaronder Duitsland, Nederland, Noorwegen en IJsland. Deze stijl werd veel toegepast bij villa's, landhuizen, hotels en openbare gebouwen. De inspiratie kwam voort uit een romantisch beeld van het landelijke leven in de Zwitserse Alpen, een populaire bestemming voor welgestelde toeristen in de 19e eeuw. Kenmerkend voor de chaletstijl zijn de sterk overstekende dakvlakken met vaak rijk versierde sierspanten en windveren, die soms voorzien zijn van ajourwerk of uitgezaagde decoraties. Hoewel originele Zwitserse chalets volledig van hout waren, zijn gebouwen in chaletstijl in andere landen veelal opgetrokken uit baksteen, waarbij houten elementen als ornamenten werden toegevoegd. Soms werd ook imitatie-vakwerkbouw toegepast of werden galerijen aangebracht. Gebouwen in chaletstijl vertonen vaak kenmerken van andere stijlen uit die periode, zoals neorenaissance of Art Nouveau, wat resulteert in eclectische bouwwerken met chalet-elementen.
Kenmerken
De belangrijkste kenmerken van de chaletstijl zijn: overstekende daken, sierspanten, decoratief houtsnijwerk, houten veranda's, balkons en erkers. Ook vakwerktopgevels en gevelmakelaars op de topgevel komen voor.
Toepassing
De chaletstijl werd veel toegepast bij villa's, landhuizen, hotels en openbare gebouwen, vaak in bosrijke omgevingen. Elementen uit de stijl zijn ook terug te vinden in boerderijen, met name in de vorm van overstekende dakvlakken met bewerkte windveren en sierspanten.
Vergelijkbare termen
Alpenstijl |
Houtbouw
Gebruikte bronnen: