Buigzaamheid
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Buigzaamheid is het vermogen van een materiaal om vervormingen te ondergaan en daarbij intact te blijven, oftewel te buigen zonder te breken.
Omschrijving
De buigzaamheid van een materiaal is een belangrijke eigenschap in de bouwkunde en civiele techniek. Het stelt materialen in staat om belastingen op te vangen en constructies flexibiliteit te geven. Materialen met voldoende buigzaamheid zijn essentieel voor onderdelen die onderhevig zijn aan buigkrachten, zoals balken en vloeren, om scheurvorming of bezwijken te voorkomen. Factoren zoals de samenstelling, microstructuur en eventuele behandelingen van het materiaal beïnvloeden de mate van buigzaamheid. Zo kan bijvoorbeeld koudvervormen de vloeigrens van staal verhogen en de weerstand tegen buigen verbeteren.
Toepassingen en voorbeelden
In de bouw wordt buigzame materialen toegepast op diverse plekken. Lood wordt bijvoorbeeld vanwege zijn buigzaamheid gebruikt als slabbe om vochtinslag in gevels en daken te voorkomen. Ook bij staalkabels is buigzaamheid cruciaal, onder andere om soepel over schijven te kunnen lopen. Bamboe wordt, al dan niet gemodificeerd, toegepast in bijvoorbeeld plaatmateriaal, kozijnen en geveldelen, waarbij de natuurlijke buigzaamheid een rol kan spelen. Bij de constructie van muziekinstrumenten, zoals die van koper, is het vormen en buigen van materiaal een delicaat proces waarbij de buigzaamheid essentieel is.
Vergelijkbare termen
Flexibiliteit
Gebruikte bronnen: