Buigmoment
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een buigmoment, ook wel buigend moment genoemd, is een krachtkoppel dat in een constructiedeel optreedt en dit doet buigen.
Omschrijving
Een buigmoment ontstaat wanneer een kracht wordt uitgeoefend op enige afstand van een referentiepunt of as, wat resulteert in een buigend effect. Dit moment is een maat voor het rotatie-effect van een kracht in de statica en constructieleer. De grootte ervan wordt berekend door de kracht te vermenigvuldigen met de loodrechte afstand tot het draaipunt (kracht x krachtarm), en wordt uitgedrukt in newtonmeter (Nm). In een constructiedeel onder buiging ontstaan interne spanningen: aan de ene zijde trekspanning en aan de andere zijde drukspanning. Deze spanningen zijn evenredig met het buigmoment en afhankelijk van het oppervlaktetraagheidsmoment van de doorsnede.
Toepassing in de bouw
Het berekenen van buigmomenten is essentieel bij het ontwerpen van constructies zoals bruggen, gebouwen, balken en kolommen om ervoor te zorgen dat ze bestand zijn tegen belastingen en niet bezwijken. Het helpt bij het bepalen van de benodigde sterkte en het juiste materiaal, waarbij rekening wordt gehouden met factoren zoals materiaaleigenschappen, de geometrie van de doorsnede en de aard van de belasting. Bij betonconstructies is het buigmoment cruciaal, omdat de treksterkte van beton relatief laag is. Wapening wordt toegepast om de trekspanningen op te nemen die door buiging ontstaan.
Positief en negatief buigmoment
Bij de analyse van buigmomenten wordt vaak gewerkt met buigmomentdiagrammen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen positieve en negatieve buigmomenten. Een positief buigmoment treedt op wanneer de bovenste vezel van een balk wordt samengedrukt, terwijl de onderzijde op trek wordt belast (buiging met de bolle kant naar beneden). De 'zin' van een moment, zoals links- of rechtsdraaiend, kan ook worden uitgedrukt als positief ('bolle kant onder') of negatief ('bolle kant boven').
Vergelijkbare termen
Moment van inertie
Gebruikte bronnen: