Brandgang
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een brandgang is een smalle strook of doorgang, vaak tussen gebouwen of percelen, die dient om brandoverslag te voorkomen en de toegang voor de brandweer te vergemakkelijken.
Omschrijving
Brandgangen fungeren als ruimtelijke scheidingen tussen gebouwen of tussen opgeslagen goederen om de verspreiding van brand te beperken. Ze stellen de brandweer in staat om snel bij een brandhaard te komen voor bluswerkzaamheden. Een brandgang kan voor bewoners ook dienen als een tweede vluchtweg. Brandgangen zijn niet altijd eigendom van de gemeente; ze kunnen ook in bezit zijn van woningbouwcorporaties of particulieren. Vaak is het gebruik van een brandgang, zoals 'recht van overpad', notarieel vastgelegd tussen buren en geregistreerd bij het kadaster.
Functie en Toegankelijkheid
Brandgangen zijn cruciaal voor brandveiligheid en preventie van brandoverslag. Ze maken snelle toegang voor de brandweer mogelijk. Om deze functie te waarborgen, moeten brandgangen te allen tijde vrij toegankelijk zijn. Het plaatsen van obstakels zoals fietsen, brommers of vuilcontainers in een brandgang is niet toegestaan, omdat dit de vrije doorgang belemmert. Hoewel er niet altijd specifieke wettelijke verplichtingen zijn voor brandgangen, kan het vrijhouden ervan wel contractueel vastgelegd zijn, bijvoorbeeld via een erfdienstbaarheid.
Brandgangen in diverse contexten
Het begrip brandgang wordt in verschillende contexten gebruikt. Naast de smalle doorgang tussen gebouwen in stedelijk gebied, kan een brandgang ook verwijzen naar een gerooide of onbegroeide strook in bos- en heidegebieden. Deze stroken, ook wel brandsingel of soms 'tra' genoemd, dienen om de uitbreiding van bos- of heidebranden te beperken. Historisch gezien werden smalle ruimtes tussen huizen, bedoeld voor de afvoer van hemelwater en als brandgang bij houten huizen, ook wel ozendrop genoemd.
Vergelijkbare termen
Vluchtroute
Gebruikte bronnen: