Bovenwapening
Laatst bijgewerkt: 28-12-2025
Definitie
Bovenwapening is wapening in een betonconstructie die wordt aangebracht op plaatsen waar opbuigende of negatieve momenten worden verwacht, met als doel trekkrachten op te vangen.
Omschrijving
Beton heeft een hoge druksterkte, maar een beperkte weerstand tegen trekkrachten. In diverse constructies, zoals balken, vloeren en rond kolommen, kunnen bij belasting opbuigende momenten ontstaan die leiden tot trekspanningen aan de bovenzijde van het betonelement. Bovenwapening, meestal in de vorm van stalen staven of netten, wordt in deze zones geplaatst om de optredende trekkrachten effectief op te nemen. Dit voorkomt overmatige scheurvorming en garandeert de structurele integriteit en duurzaamheid van de constructie.
Plaatsing en Dekking
De effectiviteit van bovenwapening hangt sterk af van de correcte plaatsing binnen het beton. Het wapeningsstaal moet met een minimale betondekking worden aangebracht, doorgaans tussen de 3 en 4 centimeter, om het te beschermen tegen corrosie ('betonrot') en een optimale hechting met het omliggende beton te verzekeren. De exacte configuratie en hoeveelheid van de bovenwapening worden nauwkeurig berekend door een constructeur en vastgelegd in bouwtekeningen, rekening houdend met de verwachte belastingen en de specifieke milieuklasse van het beton. Onvoldoende dekking of een incorrecte positie kan de functie van de wapening negatief beïnvloeden en leiden tot constructieve problemen.
Gebruikte bronnen: